İnsanları Memnun Etme Çabalarını Bırak

Sanırım bu bir yazı dizisi olacak : "Bırak" 

Bu dizinin ilk serisi ise: " İnsanları memnun etme çabalarını bırak" 

BIRAK

Yoksa siz hala insanları memnun edebilmek için kendinizden ödün vermeye devam ediyor musunuz?

Aman o iyi olsun, aman bu kırılmasın, aman şu darılmasın....

Yok öyle bir şey arkadaşım.

Bir an önce toparlanın ve bunu bırakın.

Bu fani dünyada kimseyi tam olarak memnun edemezsiniz.

Hem niye edeceksiniz ki, o da ayrı bir soru tabii.

Bu satırların yazarı, eskiden aman insanlar iyi olsun-memnun edeyim diye çabalar dururdu. Sonra şunu öğrendi ki, "insanın kendine zulmetmesi" diye bir kavram varmış.

Nasıl yani? Ne demek bu? 

Ben de kendime ilk önce bu soruyu sordum, ne demekti bu:

Eğer olması gerekenden fazla bir çaba içindeyseniz, hele hele karşınızdaki bunu hiç haketmeyen biriyse, aşırı çabalarınızla kendi hakkınıza giriyorsunuz demektir. Ve bu da insanın kendine zulmetmesi anlamına geliyormuş.

Bunu asla unutmayın ve kendinize düstur eyleyin.

Naçizane bu moda geçtiğim zamandan beridir gayet iyi ve huzurluyum. Kimsenin nazını çekemem, yapmam gerekeni yaptıktan sonra yoluma devam eder giderim. 

Eğer bu yazıyı okuyorsan aynaya bak, kendi hayatına bak: gerçekten insanları memnun etme çabalarında aşırıya kaçıyor musun? Ne zaman aşırıya kaçtığın bir davranışın olsa zaten sonucunu alamıyor ve yaptığından pişmanlık duyuyorsun, değil mi? 

O zaman kendine daha fazla haksızlık etme ve bu davranışını törpülemeye başla. İnan zamanla kendini çok rahat ve huzurlu hissedeceksin. Çünkü insan çok garip bir varlık, bunu unutma :)

Şu açıdan da yaklaşayım: bu davranışlar içindeysen, çok fazla empati çok fazla iyi niyet vs vs kalp çakranı fazla çalıştırdığın anlamına geliyormuş. Bunu önlemek/dengelemek için boğaz çakranı çalıştırmalısın. Yani, bu işleri bırakmalısın.

Yapmalısın etmelisin gibi nasihatvari konuşuyorum ama bunlar benim kendime hatırlatmalarım aslında. Sen de ne kadar erken öğrenebilirsen o kadar iyi olur senin için.

Bu yazıyı, şu bir kaç günde organize etmeye çalıştığım yüzden fazla kişilik şirket yemeği esnasında yaşadıklarım için yazmak istedim. Tahmin edersiniz ki, bu kadar insan varsa hepsini memnun etmek mümkün değil böyle etkinliklerde. Bir çok eleştiri aldım, hepsine de yazının başlığındaki cümleyle karşılık verdim : "İnsanları memnun etme çabalarımı bırakalı çok oldu, isteyen gelir isteyen gelmez, herkes kendi bilir".

Size de tavsiye ederim, çok iyi hissediyorsunuz :)

Not: Bu, "bırak" yazılarına sanırım devam edeceğim. Hayatımızı dengede tutmak için bazı şeyleri bırakmamız gerekiyor. Ancak o zaman kendimizi huzurlu bir denizin sakin kıyılarına bırakabileceğiz.