Ramazan ve İlk Heyecan
Dün iki heyecanı birlikte yaşadık. Ramazan’ın gelişi ruhlarımıza şifa olur inşallah. Hiçbir zaman Ramazan ayındaki o manevi havayı başka birşeyde bulamıyoruz. Bir de kızım anaokuluna başladı. Normalde okullar haftaya açılıyor fakat anaokulu ve 1. sınıflar için bir hafta öncesinden alıştırma dönemi başlıyor. İyiki de yapılıyor.. Dün, kızım gibi birçok çocuğun ağlayıp sınıftan çıktığına şahit olduk. Yarın düzelir inşallah 🙂 Bu ilk hafta günde 2 saat okula gidecekler.
Okula gidince, insan kendine ait anılara gömülüyor. Gerçi ilkokuldan birkaç sahne aklımda ama yine de o ilk heyecanın verdiği mutluluk bir başka.
Bu arada yaklaşık 2 ay Kars-Ardahan çevresinde dolaştım. Otellerde bu kadar uzun kalmamıştım bugüne kadar. Ankara’yı hiç bu kadar sevmemiştim :p
Bu arada oğlumuz da büyümekte. Ondaki saflık, ondaki güzellik bu dünya üzerinde hiçbirşeyde yok herhalde. Sabahları erken uyanıp kendi kendine birşeyler mırıldanıyor…Küçük bir sevgi gösterinize anında karşılık veriyor vs…
Sahura az kaldı, biraz uyumam lazım, vesselam…
