Yılın Son Yazısı ve Mayalar

Takvimlere göre yılın son yazısı bu. Oysa takvimlerin olmadığını düşündüğümüzde bugünün yarından farkı yok. İnsanoğlunun kendini kandırması işte.
Maya takvimine göre çok şey beklendi 2012’den. Aslında kıyamete yaklaştığımız bu demde, 2012’de de az felaketler yaşanmadı. Dünyanın ve tabiatın dengesini bu kadar bozarsak olacağı da buydu zaten.

Yılın Son Yazısı ve Mayalar

21 Aralık tarihinden beklentiler fazlaydı kimilerine göre. Oysa Mayalar, yeni bir dönemin başlayacağını söylüyordu: dünya için daha iyi bir dönem. İyilik ve güzellik adına daha güzel şeyler serdedecek insanoğlu. İnşallah bu temenniler gerçek olur, dünya ve insanlık çok yorgun çünkü. Özellikle 20. Yüzyıl tam bir felaket; dünya savaşlarında milyonlarca insan öldü, sanayi ve bilimin gelişmesi o kadar hızlı oldu ki, yüzlerce yıllık gelişmeler on yıllara sığdı. İnsanlık bilimle çok gelişti ama bunun yanında doğanın ve insanın tahribatı çok fazla oldu. Karnımız doydu, zenginleştik, teknolojiyle arabamız-uçağımız hızlandı, uzaya çıktık fakat iç dünyamız da o oranda daraldı- geriye gitti. Her toplumda yaşanan kısmi bozulmalardan bahsetmiyorum, 5000 yıl önce de:” Bu gençlik bozulmaya başladı, büyüklerini saymıyorlar vs” gibi sözler edilmiş. Benim bahsetmek istediğim topyekün toplumları esir alan nefsaniyet ve bencillik. Hep ben hep ben diyen insanoğlu o kadar bencilleşti ki, yanıbaşında aç olanı göremedi.
İşte Mayalar aslında yeni bir dönem başlayacak derken ahlaki olarak insanoğlunun yükseleceğini söylemiş. Bu da hepimizin özlediği şey değil mi? Hepimiz bunun özlemini çekmiyor muyuz? Aslında sihirli değneği bekleyecek halimiz yok, önce kendimizden başlayarak çocuklarımızı-çevremizi bu yönde geliştirmemiz gerekiyor.
Yeni yılı bilinçsizce kutlamak yerine bir yılı nasıl geçirdik, neler başardık neler yapamadık şeklinde düşünsek daha iyi olur diye düşünüyorum, tabii nüfus kağıdımız da eskiyor, bu da cabası.
2013 yılının ülkemize ve dünyaya huzur, mutluluk, sağlık ve afiyet getirmesi dileğiyle…..

Yılın Son Yazısı

Bu yılın son yazısı bu ve Erzurum’dan yazıyorum. Son dakika golü ile buraya geldim. Yarın Kars,Iğdır,Ağrı vs gideceğim. İki hafta önce Sivas Divriği’ye gittim. Ordaki Ulucami’yi gezdim, daha önce tv’de görmüştüm ve biliyordum fakat gidememiştim. Orayı ziyaret eden Japonlar bir arkadaşıma “burası bizde olsa camekan içine alır koruruz” demişler.

1200’lü yıllarda yapılan bu yapıdaki ince taş işlemeciliği tek kelimeyle mükemmel.Aynı zamanda şifahane. Orda Çamlık Köyüne gitmeye çalıştık, kardan dolayı geri döndük fakat sisler denizi çok güzeldi:

Daha önce yılbaşını evden uzakta geçirmemiştim. Aslında yılbaşının pek bir anlamı yok, insanlar da bunun farkında, sadece kısa bir mutluluk gerekçesi. Hz. İsa’nın doğumgünü olmadığını Vatikan bile açıkladı. Kriz ortamında ekonomiye bir katkı oluyor,neyse…
Bu yıl pek yazı yazmadım buraya, niye bilmiyorum. Yıllara göre yazıların sayısı giderek azalıyor.
Bu yıl kendisini krizle hatırlatacak. Kişisel olarak bir oğlumuz oldu, yeni bir eve taşındık, Ankara’ya biraz daha alıştık vs vs.
İçimden başka birşey yazmak gelmiyor, yeni yıl inşallah herkese huzur ve mutluluk getirir…